Dit is uniek! Vogelaarwint Vroege Vogelsprijs met waarneming
Als hij een pauw was geweest dan staan de veren vanal een paar dagen breed uit. De vogelaar uit Nieuwkoop spotte niet alleen een boerenzwaluw op een ongewoon moment in het jaar, hij won er afgelopen week nog een prijs mee ook.
“Sst, hoor je het?", zegtmidden in zijn verhaal over zijn prijswinnende ontdekking. “Een bonte specht, daar in die boom!" Rond zijn woning in de Meije heeft hij dertig broedkasten geplaatst en om de paar meter hangen voedselbollen. Hij nam zelfs kippen om de huismus (die houden van kippenvoer, red.) naar de tuin te lokken.
“Het vogelen is meer dan een passie, het is mijn leven."Ruim vijftig jaar noemtzichzelf al vogelaar. Nooit had hij verwacht een prijs te winnen met zijn hobby. Op 21 februari kreeg hij een belletje van het BNNVARA-radioprogramma Vroege Vogels waarin hij werd gefeliciteerd met het winnen van de Frater Willibrordus Prijs. Een prijs voor de mooiste, meest inspirerende waarneming op de Fenolijn. “Dat is een soort telefoonlijn waar het publiek elke zondag bijzondere waarnemingen in de natuur doorgeeft. Ik luister er altijd naar."
Hij kreeg de prijs voor zijn late waarneming van de boerenzwaluw die hij op 5 december in een weiland langs het Noordeinde zag. “Het was pas de eerste keer dat ik een melding doorgaf via de Fenolijn. Dit was namelijk zo bijzonder, dat wilde ik delen."
Voor de niet-vogelkenners: een boerenzwaluw is een trekvogel en komt alleen in de zomermaanden voor in Nederland. “Ik was met mijn vrouw aan het fietsen en toen zag ik 'm in mijn ooghoek. Ik kon in eerste instantie mijn ogen niet geloven. Was het beestje gewoon te laat? Of wilde hij de winter in Nederland blijven?"
Van zo'n waarneming gaat elk vogelaarshart sneller kloppen. “Het is echt uniek, dit had ik nog nooit gezien.", gepensioneerd rechercheur, tuurt van jongs af aan de lucht en weilanden af naar alles wat vleugels heeft. “We trokken vroeger veel de polder in en een van mijn vrienden wist veel over vogels. Ik vond het super interessant."
Hij stopt even met praten. Een koolmees vangt zijn aandacht. “Sorry, als ik iets zie bewegen of iets hoor, dan moet ik kijken." Zo werd hij wel eens midden in de nacht wakker van een porseleinhoen . “Toen heb ik de deuren opengezet zodat ik het nog beter kon horen. Het vogelen, dat zit gewoon in mij."
Wekelijks trekt hij er met verrekijker, telescoop en camera op uit. “Alleen in mijn tuin heb ik al 126 soorten vogels geteld, maar ga je naar de Groene Jonker of naar de Ziende, dan zie je weer andere vogels zoals de grutto, tureluur en kievit." Hoewel het geluid van de vogels in zijn tuin aan een stuk door klinkt, maakt hij zich zorgen om de vogelstand in Nederland. “Het gaat niet goed, we moeten er echt wat aan doen."
Vanuit het IVN Nieuwkoop helpt hij uilen aan broedplaatsen en ook voor de vogelwerkgroep Koudekerk/Hazerswoude e.o. is hij actief. “Gelukkig zijn er steeds meer jongere vogelaars. Wat dat betreft is het geen oudemannenhobby meer. Dat biedt perspectief."
Hij pakt zijn verrekijker van een stapel tijdschriften met namen als Vogels en de Braakbal. “Welke vogel ik ooit nog zou willen zien?" vraagt hij al turend naar de boom in zijn tuin. “Ik heb er al zoveel gezien, maar waar ik altijd blij van wordt, zijn ijsvogeltjes. Of de rode wouw!"
Zijn prijs, een lijst met daarin een afbeelding van een boerenzwaluw, heeft hij een ereplek gegeven in de woonkamer naast een opgezette ijsvogel. “Die vloog hier tegen het raam en was op slag dood. Nu 'leeft' hij in de woonkamer voort."